Bestuurlijk samenwerken

Investeren in elkaar, maximale transparantie en verrassingsvrij werken: Louise Veerbeek en Sabine Kern werken samen aan een hoogwaterveilige provincie.

Werk aan dijken is nooit af. Maar je kunt niet alle dijken tegelijk versterken, weet Waterschap Limburg. Wat is dan de slimste volgorde? Dat onderzoekt het waterschap in het project Maas2050. Louise juicht dat initiatief toe: “De opgave is groot. Maar wat zijn de meest urgente dijktrajecten en hoe bepaal je dat? Daarmee moeten we nu eerst aan de slag.”

Heldere toekomstvisie

Waterschap Limburg werkt al aan zo’n 54 kilometer dijk, maar er wacht nog eens 130 kilometer, vertelt Sabine. “Een groot deel daarvan heeft directe urgentie. We bepalen nu de slimste volgorde van aanpak. We houden bijvoorbeeld rekening met de omgeving: welke bouwplannen zijn daar al en kunnen wij daarbij aanhaken? We kijken ook hoeveel werk onze organisatie aankan. Uit dat onderzoek komt een robuust en haalbaar plan. Door Maas2050 hebben we als waterschap onze toekomstvisie helder. Daarmee gaan we ook makkelijker het gesprek aan op landelijk niveau.” Zo’n plan is geen overbodige luxe, vindt Louise: “Deze benadering kan de werkwijze van het waterschap echt naar een hoger niveau tillen.”

Vergroot afbeelding Twee collega's uit de alliantie
Sabine Kern (links), programmadirecteur HWBP bij Waterschap Limburg en Louise Veerbeek (rechts), hoofd Waterveiligheid bij Ministerie van Infrastructuur en Waterstaat

Interessante dynamiek

Louise en Sabine komen elkaar geregeld tegen in diverse rollen. “In de stuurgroep Deltaprogramma Maas, bij de beleidstafel Wateroverlast en Hoogwater én als opdrachtgever en -nemer bij dijkversterkingsprojecten”, vertelt Sabine. Al die rollen zorgen voor een interessante dynamiek, vindt Louise. “Communicatie staat altijd centraal, bij welke rolverdeling ook.

Je moet in elkaar investeren. Alleen dan weet je zeker dat je elkaar begrijpt. Dat hebben Sabine en ik gedaan.” Sabine: “Daardoor hebben we begrip voor elkaars situatie, rollen en verantwoordelijkheden, ook bij tegenvallers.” Sabine: “Maar met z’n tweeën krijgen we zo’n project niet voor elkaar. Op projectniveau moet het gebeuren. Gelukkig zie ik ook daar dat de mails van beide kanten een fijne toon hebben: ontspannen en helder.” 

“Het liefst werken we beiden zo verrassingsvrij mogelijk”

Optimaal voorbereid

Voorafgaand aan elk bestuurlijk overleg doet Sabine een belrondje langs de betrokken bestuurders. “Ik vraag bestuurders over de onderwerpen op de agenda: heb je genoeg informatie om een mening te vormen? Zo nee, wat mist er nog? Onze projectmanager doet hetzelfde op ambtelijk niveau. Zo is iedereen optimaal voorbereid en verloopt het overleg vaak zonder verrassingen.” Louise vindt die gedegen voorbereiding prettig: “Zo is alle informatie paraat, en kun je vaak zonder veel discussie besluiten nemen.”

Op orde

In de wereld van de infrastructuur komen verrassingen soms net iets te vaak voor. “Onverwachte meerkosten, bijvoorbeeld”, vertelt Sabine. “Zoiets is voor niemand leuk. Daarom is het zo belangrijk dat de uitvoeringsorganisatie, in dit geval het waterschap, de financiën, planning en projectsturing steeds beter op orde heeft.” Ook Louise ziet de professionaliseringsslag van de afgelopen jaren bij Waterschap Limburg: “Er is beter zicht op projecten. Het liefst werken we beiden zo verrassingsvrij mogelijk.”