Betrokken eilandbewoners
Natuurorganisaties, landbouw, eilandbewoners met een sterk idee over ‘hun’ eiland… Op Schiermonnikoog klinken veel stemmen. Hoe zorg je dat het geen kakofonie wordt? Merel Bot en Mia Michels vertellen.
Bij de gebiedsgerichte aanpak van dijk- en duinversterking Schiermonnikoog zijn veel projectpartners betrokken. Als communicatieadviseurs zorgen Mia en Merel dat al die organisaties in dezelfde lijn communiceren. Mia: “We hopen dat de eilandbewoners het project steunen. Daarvoor is goede communicatie cruciaal.”
Als één overheid
Van provincie en gemeente tot Vereniging Boerenbelang Schiermonnikoog: er zijn op Schiermonnikoog veel organisaties die met bewoners communiceren over projecten die mogelijk gerelateerd zijn aan de dijk- en duinversterking. Hoe zorg je dat hun brievenbus (of inbox) niet overvol raakt? Merel: “Als je projecten aan elkaar verbindt, moet je de communicatie daarover ook aan elkaar verbinden. Anders raken bewoners de draad kwijt. Beter één nieuwsbrief met alle informatie dan vijf aparte. We overwegen daarom een gezamenlijke communicatiekalender. Daarin zetten de communicatieadviseurs wanneer ze over welk onderwerp communiceren, en via welk kanaal. Zo trek je berichten makkelijker samen.”
Om gezamenlijk te communiceren, moet je ook hetzelfde taalgebruik hanteren, vertelt Mia. “Als je zelf in de materie zit, vind je vaktermen heel normaal. Maar voor een bewoner is het allemaal nieuw. Het is de kunst om zo veel mogelijk jargon te filteren uit de communicatie naar belanghebbenden. Zo treden de gebiedspartners als één overheid naar buiten.”
“De eilandbewoners houden van papier in hun handen”
Ogen en oren van het eiland
Voor Merel is Mia de ogen en oren van het eiland. “Zij weet precies wat er leeft. En zij kent de bestaande communicatiekanalen, waarvan wij dankbaar gebruikmaken”, legt ze uit. “Onze samenwerking maakt mijn werk makkelijker, want Mia weet als geen ander hoe we de doelgroepen op het eiland het beste kunnen bereiken. We willen bewoners en lokale bedrijven informeren over het dijk- en duinversterkingsproject. Maar wat is daarvoor de juiste manier? Elk project vraagt weer om een andere aanpak.” Mia: “De eilandbewoners houden van papier in hun handen. Dat bleek ook weer uit de enquête die Merel en ik hielden op een lokale website. Je bereikt ze het beste via onder andere huis-aan-huisbrieven en -bladen.”
Erkend en gehoord
Als je mensen benadert op een manier die zij prettig vinden, ga je makkelijker het gesprek met elkaar aan, weet Merel. “Als we volledig hadden ingezet op digitale communicatie, hadden we de plank dus misgeslagen”, vertelt ze. Mia: “We willen dat bewoners zich erkend en gehoord voelen. Dat betekent enerzijds dat we hun inbreng in het project waarderen en daarmee binnen het afwegingskader ook daadwerkelijk aan de slag gaan. Anderzijds betekent het ook dat we contact met hen zoeken op de manier die zij waarderen.” Door de enquête ontdekten Mia en Merel ook een duidelijk verschil tussen bewoners en vaste eilandgasten, zoals mensen die hier een tweede huis hebben. “Zij zijn minder direct betrokken en worden het liefst digitaal geïnformeerd.”