De fastlane-aanpak

Een deel van de Standhazensedijk voldoet niet aan de wettelijke veiligheidsnorm. Schade door piping is aan de buitenkant van de dijk zichtbaar en daarom moest deze versterking hoog op het programma komen. Octa Koek en Ben de Jong vertellen over de aanpak.

Vanwege zand meevoerende wellen - ontstaan door het faalmechanisme piping - doorliep de dijkversterking van de Standhazensedijk een versnelde ingangstoets. “Een project met een overzichtelijke, urgente scope”, aldus Octa. “In een korte tijd konden we de stappen zetten die nodig waren om dit traject aan te pakken.”

Die snelheid maakt dit project volgens Ben zo uniek en innovatief. “Dit stukje dijk van bijna 800 meter is getoetst en afgekeurd op het hoogste niveau. Daarmee werd de urgentie geboren. Maar moesten we voor dit kleine stukje dijk hetzelfde werk verrichten voor wat je normaal doet voor een project van 35 kilometer dijk? Voor elke fase van een project vraag je subsidie aan. Als we dat voor dit project zouden doen, heb je een doorlooptijd van vijf jaar. Die tijd hadden we niet, daarvoor was de dijk te kwetsbaar.”

Vergroot afbeelding Twee collega van de alliantie HWBP
Ben de Jong (links), programmabegeleider HWBP en Octa Koek (rechts), projectmanager dijkversterking Standhazensedijk, Waterschap Brabantse Delta.

De fastlane-aanpak

Voor dit soort urgente situaties bedacht de alliantie een speciaal systeem: de fastlane-aanpak. Dat is een procedure waarin de beheerder bij aanvang van een project subsidieaanvragen voor de verkenningsfase, planuitwerkingsfase en realisatiefase gelijktijdig combineert en indient. “Wanneer je dit doet, moeten de risico’s helder zijn”, aldus Ben. “De scope, het probleem en de lengte waren dat ook. Maar de oplossing was nog niet duidelijk. Versterken we de dijk met geotextiel? Of een stalen damwand?”

"Een project met een overzichtelijke, urgente scope"

Dicht bij elkaar

Binnen een jaar werd een voorkeursalternatief vastgesteld om piping te voorkomen: het aanbrengen van een kunststof heavescherm aan de binnenzijde van de sloot. Het scherm dat onder de grond zit, voorkomt het uitspoelen van zand. Octa: “Dat we in zo’n korte tijd tot die oplossing kwamen, is onze kracht. Het lukte ook dankzij onze manier van samenwerken met ingenieursbureau Tauw. In dit project hebben we vanuit het waterschap zelf de lead genomen om te komen tot het voorkeursalternatief. Samen met de mensen van het ingenieursbureau werkten we in kleine teams, intensief en dicht bij elkaar. Dat leidde tot resultaat, sneller en beter.”

Met eigen ogen

Vanaf dag één verliep de samenwerking goed, vertelt Ben. “De gezamenlijke start buiten bij de dijk zelf hielp daarbij. We stonden toen met onze voeten in een scheur in de dijk. Zo zie je meteen met eigen ogen wat er leeft.” Het succes van het project had ook sterk te maken met de focus op procesbeheersing en de strakke, gedetailleerde planning, vindt Octa. “Zo houden we de vaart erin. We volgen die planning tot op de dag van vandaag.”

Maar dat is niet de enige les die Octa uit dit project haalt. “De omgeving is belangrijk. Je kunt er veel aan hebben, daarom hebben we ze ook actief betrokken om te komen tot het voorkeursalternatief. We hebben flink ingezet op de relatie met de omgeving om zodoende vertrouwen, begrip en draagvlak te creëren in de projectaanpak en de gekozen oplossing. Daarbij namen we gaandeweg ook de inbreng vanuit de omgeving mee in dit project. Het is belangrijk om open en eerlijk te communiceren met de omwonenden. Op een persoonlijke, no-nonsense manier.”