Dijkversterking met dijkstabilisator
Het faalmechanisme macrostabiliteit is belangrijke kostenpost van dijkvakken die zijn afgekeurd. Binnen de Projectoverstijgende Verkenning (POV) Macrostabiliteit is onderzoek gedaan naar nieuwe versterkingstechnieken en inzichten, om de opgave ten aanzien van macrostabiliteit van dijken effectief aan te pakken.
Waarom hebben we dit project?
Het doel van dit project was om de nieuwe techniek van de dijkstabilisator is onderzoeken, in de praktijk toe te passen en de gerealiseerde versterking te monitoren. De dijkstabilisator is een klapanker dat ongeveer om de 2 meter schuin in de grond gaat tot in de compacte zandlaag, 14 tot 18 meter diep. Het anker wordt iets teruggetrokken zodat het uitklapt. Daarna wordt een driehoekig element aangebracht om de gronddruk op te vangen. Vlak onder het maaiveld wordt een kopplaat geplaatst met een schroef waarmee het anker, en daarmee de dijk, op spanning wordt gebracht en gehouden. De spanning is af te lezen met sensoren. De dijkstabilisator kan met relatief licht materieel worden toegepast.
Wat is het beoogde eindresultaat?
Door het onderzoek, de toepassing in de praktijk en de analyse van het monitoringfase heeft als uiteindelijke doel om tot volledige acceptatie van deze innovatie te komen.
Wie is er vanuit de alliantie betrokken?
Voor het toepassen en monitoren van de dijkstabilisatoren is Waterschap Amstel, Gooi en Vecht de opdrachtgever. De dijkstabilisator is ontwikkeld door JLD International.