(Kilo)meters maken
Grip krijgen op de relatie tussen governance en productie in het Hoogwaterbeschermingsprogramma.
In grote uitvoeringsprogramma’s zoals het Hoogwaterbeschermingsprogramma (HWBP) zien we vaak hetzelfde patroon: plannen maken, doelen stellen, voortgang monitoren en toch sluipt de twijfel binnen als kosten stijgen en de voortgang lijkt achter te blijven bij de ambities.
In het Hoogwaterbeschermingsprogramma werken veel mensen al meer dan tien jaar samen aan het versterken van onze dijken. Met een sterke alliantie van het Rijk en 21 waterschappen willen we Nederland in 2050 waterveilig houden. Met nog zo’n 1400 km dijkversterking te gaan, leidt dit binnen het HWBP tot vragen over regie en vindt er een herijking plaats. Maar wat betekent dat eigenlijk? En helpt het écht om sneller vooruitgang te boeken?
De Nederlandse School voor Openbaar Bestuur (NSOB) heeft onderzocht hoe veranderingen in de manier van besturen (governance) kunnen bijdragen aan het versnellen van het HWBP. Voortgang is méér dan kilometers dijkversterking: het gaat ook om de daadwerkelijke veiligheidswinst én de rol van projecten als katalysator binnen de alliantie. Governance gaat niet alleen over structuur, maar juist ook over strategische keuzes in tempo en programmering, met ondersteuning vanuit structuur én cultuur.
Het rapport (Kilo)meters maken biedt niet alleen aanbevelingen voor het Hoogwaterbeschermingsprogramma, maar daagt ons ook uit om anders te kijken naar grip en regie: het is een kwestie van slim organiseren met gebruik van informele overlegstructuren, gedeeld eigenaarschap en gezamenlijke verantwoordelijkheid.
Hoe zorgen wij samen voor versnelling in zo’n complexe alliantie?
Lees hier het rapport.